मेरो समाज, तिम्रो ‘सोसाइटी’

घरिघरि लामखुट्टेले कानमा बजाएको धुन, साङ्लाहरुले फोहोर कोठाभित्र आफ्नो साम्राज्य खोस्रेको समय, छिमेकीको घरमा हाँसोको बहारले मेरो एकत्रित ध्यानलाई चुँडाइरहेको छ । तर रात वेगमा हिँडिरहेको छु । सेकेण्डको सुइरो चलेको थाहा छ– खस्य्राक, खस्य्राक । कति फन्को मारिसक्यो विचरा सुइरोले ? शेलीको प्रत्युत्तर अहिलेसम्म पनि झरेन । यो अटेर रात, विहानको छेऊ नपुग भन्दा पनि झन वेगले हुत्तिन्छ– बुद्धम शरणम् गच्छामीका स्वरहरु मिलाउनुपर्ने थियो होला, वत्ती धिपधिपीएको थाहा छैन तर चन्द्रमा मधुर हुन थाल्यो ।

साइबर लभ–१९ 

‘तिम्रो सोसाइटिमा मोलीको प्रेमको रंग अहिले पनि उत्रिएको छैन । सम्भवतः मोलीको मृत्युसँगै त्यो प्रेमको एउटा रंग धुमिल हुनेछ । तर, मेरो समाजमा हरेक दिन प्रेमको हत्या भइरहेको छ । यस्तो भौतिक र क्रुर समाजभित्रबाट म तिम्रो सोसाइटिमा मनको बह पोखिरहेको छु ।’, मैले शेलीको इनबक्समा अकास्मात लेखिदिएँ,‘आज फेरि प्रेमहत्या भयो, मेरो नेपालमा । तिम्रो पश्चिमा मुलुकमा प्रेमको जयजयकार होला ।’

शेलीको प्रत्युत्तर, उनको व्यवाहार आजभोली त्यति गतिलो छैन । उनी छिनमा आउँछिन् र छिनमा विलाउँछिन् । अध्यारोमा आउने र उज्यालोमा हराउने उनको यो बानी बस्नुले कतै उनी मबाट टाढा हुन खोजेकी त हैन ? भन्ने त्रासको अनुभुत हुन्छ । जस्तो मध्यरातमा मसानघाटमा चलेको हावासँग उव्जिएका अनेक तरंगहरु वरिपरि छन् । जस्तो, सुनसान जंगलमा आफ्नै छायाँले सुशेली मारेर तर्साएको छ । यद्यपि निरन्तर उनलाई म यो खबरको आशयबारे इमले लेखिरहेको छु, इनबक्समा खसाइरहेको छु । 

खबर आयो– जिल्लातिर राम भन्नेल विष्णु भन्ने आफ्नी श्रीमतिको हत्या ग¥यो । मैले यसअघि शेलीलाई भनेको थिएँ– एक प्रेमीले प्रेमिकाको नाक र जिव्रो काट्यो । उनी आतंकित भइन्, रिसाइन र मसँग तर्किने प्रयत्न गरिन् । तर, फेरि आएको यो खबरमा उनको प्रतिक्रिया के हुनेछ ? समाचारका पोर्टलहरुमा लेखिएको छ– श्रीमान्द्वारा श्रीमतिको हत्या । समाचारकक्षमा म उही खबरभित्र घोत्लिरहेको छु । 

कसको नियतमा खोट थियो ? कसको व्यवाहारमा दाग थियो ? प्रेममा भावनात्मक सम्बन्धसँग जोडिएको हुन्छ, बदनियतको कारण ? विष्णुको नियतमा खोट थियो की रामको आवेगमा दोष थियो ? कानुनन् राम दोषी भइसक्यो । तर, विष्णुको व्यवाहार धमिलो थियो । प्रहरी भन्छ– विष्णुको चरित्र ठीक थिएन । रामले विदेशमा कमाएको पैसा अर्कैसँग लागेर सकेको आरोप रामले लगाउने गरेको थियो । विष्णु रामको सम्पत्तीमाथि अर्कोलाई रमाइलो गराउँथी । रामले केही समयअघि प्रहरीमा उजुरी दिँदा प्रहरीले विष्णुलाई नियन्त्रणमा लिएको थियो । पछि प्रहरी चौकीमा गएर ५ वर्षकी बालिकाकी आमा आफ्नी श्रीमती स्वीकारेका थिए रामले ।

रातको गति निक्कै तिव्र छ । जुनेली रातको गति झनै तिव्र हुँदो रहेछ दिनभन्दा । शेलीका इनबक्समा खबरको टुक्राहरु जेडिरहँदा मध्यरात नाघिसकेको पत्तो पाउन मुस्किल । घरिघरि लामखुट्टेले कानमा बजाएको धुन, साङ्लाहरुले फोहोर कोठाभित्र आफ्नो साम्राज्य खोस्रेको समय, छिमेकीको घरमा हाँसोको बहारले मेरो एकत्रित ध्यानलाई चुँडाइरहेको छ । तर रात वेगमा हिँडिरहेको छु । सेकेण्डको सुइरो चलेको थाहा छ– खस्य्राक, खस्य्राक । कति फन्को मारिसक्यो विचरा सुइरोले ? शेलीको प्रत्युत्तर अहिलेसम्म पनि झरेन । यो अटेर रात, विहानको छेऊ नपुग भन्दा पनि झन वेगले हुत्तिन्छ– बुद्धम शरणम् गच्छामीका स्वरहरु मिलाउनुपर्ने थियो होला, वत्ती धिपधिपीएको थाहा छैन तर चन्द्रमा मधुर हुन थाल्यो । मेरा आँखामा चिप्रा टाँसिने प्रयत्न गरिरहेका छन्, शेलीका आँखा कता छन्, मैले पत्तो लगाउन सकिन । मेरा हातहरु कम्प्युटरमा जोतिएका थिए कतिवेला आँखाले आराम खोजेछन् पत्तो लगाउन सकिएन । 

०००

इन्टरनेटको संसारमा अनौठा कुरा पाउनु नयाँ कुरा हुन छाड्यो । विश्वका हरेक कुनामा हुने हरप्रकारका संस्कारको बेलीविस्तार इन्टरनेटले गराउँछ । उदाउँदो पश्चिमा शैलीले काठमान्डूलाई अछुतो कहाँ राखेको छ र ? आधा शताव्दि यहाँ विवाहका लागि उत्तम समय मान्न थालिएको छ । अनि, शेली पनि त्यहि ठान्छिन् होला । मैले सोधेको छैन उनलाई कि विवाहका लागि कुन उमेर ठिक हो ? यो त मुल्यांकन हो, एक नेपाली अभिनेत्रीको विवाहको समय र प्रख्यात अभिनेताको फरक–फरको विवाह तर उस्तै उमेरको घोषणामाथि ।

सम्बन्धको विस्तार भनेको प्रेमको हुन्छ । प्रेम उमेरका आधारमा हुँदैन । बारम्बार म यो कुरामाथि असहमति राख्दै आएको मानिस होइन । तर, सहमतिबीचमा पनि शेलीको सोसाइटीले दिएको सन्देश मेरो समाजका लागि कति प्रभावकारी छ ? म अन्तरमनमा प्रश्न उठाइरहेको छु । 

शेलीको जवाफ हेर्नका लागि इन्टरनेट कोट्याउँदैछु । क्रुर, सेलफिस, डिमान्डेड भइन शेली, सायद । त्यसकारण उनको जवाफ मैले पाउन सकेको छैन, आज । एन्जोलिनाका एसएमएस र इमेलको थुप्रो लागेको छ । जसरी म शेलीलाई सन्देशका थुप्रोहरु पठाइरहेको छु, एन्जोलिनाका थुप्रोहरु त्यसरी लागेका छन् । कुराकानी गर्दैजाँदा मजधारमा भेटिएकी एन्जोलिना, जे भन्यो त्यहि मान्न तयार छिन् । उनका लागि त मैले प्रेमको बहार फरफराए हुन्छ, उनी बस त्यति चहान्छिन् । तर, मेरो मन चैतको काफलमा लागेका कारणले शेलीको विकल्प कहाँ रोज् सक्छु र । ‘वी क्यान च्याट आफ्टर सम वीक, आइएम भेरी फार फ्रम काठमान्डू, इन रिमोट एरिया’, एन्जोलिनालाई मैले यस्तो इमले ठेलें । इन्टरनेटका अन्य पाताहरु पनि पल्टाइरहेको छु । निरन्तर इन्टरनेट ब्वाई जस्तो आझ गुगलका अनेक पाताहरु, लिंकहरुमा आएका अनेक पोष्टहरु खोतलिरहेको छु ।  

०००

कक्षाकोठामा एक शिक्षिका आफ्ना सवै कपडा उतारेर सयौं बिद्यार्थीका अघि गुप्ताङको प्रयोग गरिरहेकी छिन् । उनी भनिरहेकी छिन्– नानीहरु, यसो गर्नुपर्छ, यसो गर्दा आनन्द आउँछ, यसो गर्दा कामुक भइन्छ । अमेरिकाको सिकागोको नर्थवेस्टर्न विश्वविद्यालयमा छात्राहरुको कक्षामा शिक्षिका लाइभ सेक्स प्रर्दशन गरेकी छन् । हातमा नक्कली लिङग लिएकी ती शिक्षिकाले सेक्स गरेझै गरि कक्षाकोठामा टोयसँग प्ले गरिरहेकी छिन् । 

इन्टरनेटको कमाल । त्यो शेलीको सोसाइटीतिरको नयाँ शिक्षा शैली थियो । यस्ती शिक्षिका नेपाल भए त्यसको के हुने थियो । नेपाली समाजले उनलाई नांगो बनाएर सडकमा बहुलाजस्तो राखिदिने थियो, सायद । म पढिरहको छु इन्टरनेटको त्यो सोसाइटीको कथा । अगाडी थपिएको छ– महिलाले यस्तो चतिर्कला देखाइरहँदा त्यहाँ एक बिश्वबिद्यालयकी शिक्षिका र एक सयभन्दा बढी केटीहरु थिए । छात्राहरुको अगाडि सेक्स टोय प्रयोग गरेकी फेन्थ क्रोलले अखबारमा पनि भन्न भ्याएकी रहिछ । उसले भनेकी छ– म यो प्रदर्शनबाट खुसी छु । उनीहरुले मलाई ध्यान दिएर हेरिरेहका थिए र मलाई उनीहरु ध्यानमग्न भएको देखेर आनन्द लागिरहेको थियो ।

म शेलीको जवाफ हेर्नका निम्ति बारम्बार इनबक्स चेक गरिरहेको छु । तर, उत्तर अहिलेसम्म पनि आएको छैन । प्रश्न के थियो विर्सने समय भइसक्यो । तर, शेलीले मेरो कुराको जवाफ फर्काइन । कतै व्यस्त भई या उसको एटिट्युडमा परिवर्तन आयो ? म आज फेरी उसँग संवादहिन कुराकानी गरिरहेको छु । उसलाई अर्को इमले लेखिरहेको छु ।

शेली, मेरो समाजमा श्रीमति हत्याराको कहानी तिमीलाई लेखेको थिएँ । अनि, तिम्रो सोसाइटिमा फेन्थ क्रोलको कहानी पनि पढें । तिमी पढ्न चहान्छौं भने पढ । यस्तो छ तिम्रो सोसाइटी । अनि, अघिल्लो पानामा उत्रिएर हेर्नु, मेरो समाज यस्तो छ । तिम्रो र मेरो विचारको तह फरक हुनसक्छ । तर, संवेदनाको तह त उस्तै होइन र ? यद्यपि, मेरो समाज, तिम्रो सोसाइटी र प्रेम हत्या भनेको फरक फरक घटनाहरु हुन् । यी घटनाहरुमाथिको विश्लेषणले हाम्रो प्रेमिल जीवनमा के असर गर्छ र ? यदि गर्ने भन्ने तिमीलाई लागेको भए, मलाई पत्र कोर । त्यो पत्रको पर्खाइमा म निरन्तर रहनेछु । 

विहानीको घामको किरण देख्न पाइन । शेलीलाई पत्र लेख्दा त्यो रात सकियो अनि अर्को सन्देश छाड्दा विहानी सकियो । दिउँसो सुरु भएको सन्देश मोवाइल फोनमा आइसक्यो । ‘आज जीवन र मृत्यु भन्ने कविता सुन्नु छ, प्रेम र संवेदना भन्ने विश्लेषण सुन्न छ, कतिबेला जाने ?’, विपुलको यस्तो म्यासेज पाएपछि म भौतिक जिन्दगीको यात्रामा हिँडेको छु । सम्भवतः आजको रात शेलीको जवाफ आउनेछ ।