गुमेको मुटु

-विनोद ढकाल

धेरै समयपछि फेरि,
मेरो मुटु कहीँ छाडियो, हरायो ।
मबाट अलग भयो, छुट्टियो
डेरा स¥यो, नासो बन्यो अन्त कतै ।

जसी मुटुविना नै धड्कन
धड्कन वेगरै रक्तसञ्चार
रक्तसञ्चारको विकल्प प्रेमबाट
दशकअघि बाँचेको थिएँ ।

फेरि, सास कतैबाट चलेजस्तो
थाहा छैन कहाँबाट चल्यो
स्वासप्रश्वासले सहारा टेक्यो
थाहा छैन, कहाँ टेक्यो ।

जसरी हावाविना बाँचिएको थियो
बाँचेको महसुस हुँन्नथ्यो
पैँचो प्रेम गुमाएपछि
थाहा थिएन कसरी बाँचिन्थ्यो

मैले विर्सिएको थिएँ– चोरी हुन्छ मुटु
कल्पना गरेको थिइन– हराउँछ धड्कन
अपेक्षा थिएन– अन्तै सर्नेछ सास
विश्वास थिएन– फेरी हुन्छ प्रेम ।

लामो समयपछि फेरि,
मुटु हरायो । छुट्टियो । विर्सिएँ कतै
धड्कन विलिन भयो । अलप भयो ।
सास अन्तै पुग्यो । खै, कहाँ पुग्यो ।
थाहा छैन, उनले भेट्टाइन\भेट्टाइनन् ।  

२०६९ पुस २०