काठमाडौं–प्रचारमुखि दुनियाँमा पर्दा अगाडीबाट चर्चा कमाउन खोज्नेहरुको ताँती नै हुन्छ । जति आवरणहरुले चर्चा कमाउने गरेको छ, त्यस चर्चाको अन्तरनीहित सत्यका पात्रचाँही अरु नै हुन्छन् । अर्थात, पर्दापछाडीबाट परिश्रम र मेहनतका फोहरा नछुटाउने हो भने पर्दा अगाडीका कामहरु स्वादिला र चोटिला बन्न सक्तैनन् । हुन त जीवन पर्दा अगाडीको नाटक हो, संसार नाट्यमञ्च र हामी कलाकार । कोही पर्दा पछाडी छ भने जसले जीवन र जगतचलाई चलाउने गर्दछ, जो आजसम्म आस्थावान त छ तर सार्वजनिक गर्ने हिम्मत हामी पात्र’मा छैन । यस्तै भावनाहरुको प्रेरणालाई स्रोत बनाएर प्रतिष्पर्धाको भीँडमा हिँड्नु उनको सोख हो । एक आम युवती, सरल स्वभाव, मुल्याङ्कनयोग्य कामको खोजी गर्ने बानी यहि विशेषतालाई पछ्याउने नाम हो, मिनाक्षी कोइराला । पत्रकारिताकी विद्यार्थी, कलाकारीताकी अव्वल सिकारु । जसले तीनवटा म्युजिक भिडियोमा आफ्नो निर्देशनको कौशलता देखाउने भरपूर प्रयास गरेकी छन्, अव कुनै खास चलचित्रको सहनिर्देशनको प्रस्तावित उमेद्वार पनि हुन् ।
म्युजिक भिडियो होस वा फिल्म त्यसको प्राविधिक, निर्देशनको काम राम्रो हुँदा त्यसको सफलता देखिन्छ तर कमजोर हुँदा त्यो जति नै राम्रा कलाकारहरुको जमात खडा गरेपनि त्यसको परिणाम बजारले देखाउने निश्चितै छ । आवरण भन्दा पनि परिश्रम सुन्दर हुनुपर्छ भन्ने चाहनामा विश्वास गर्छिन् उनी । २१ आंै शताव्दिमा नेपाली युवतीहरु प्राविधिकपक्षमा पनि उत्तिकै बलिया हुनसक्छन् भन्ने उदाहरण बन्ने प्रयासमा छिन् उनी । भन्छिन्,‘युवतीहरु पर्दा अगाडीको सुन्दरताका लागिमात्र रोज्ने परम्पराको विकास भएको छ । तर, पर्दापछाडीका काममा पनि हामी उत्तिकै अव्वल छौं भन्ने कुराचाँही बुझ्न जरुरी छ ।’
हुन त विश्वबजारमा युवतीको सुन्दर आवरणलाई पर्दा अगाडीका मञ्चहरुमा व्यापारको नमुनाका रुपमा प्रस्तुत गर्ने प्रचलन बढेको छ । पश्चिमा मुलुकदेखि लिएर पूर्वी सभ्यतामा विकास उन्मुख मुलकमा पनि यो क्रमको तिव्रता छ । नेपाली कलाकारिता पनि यहि क्रमको निरन्तरता नै बन्ने प्रयासमा छ । नमुना देखाएर कमसल सामानको विक्रि गर्नु क्रेताप्रतिको विश्वासघात हो । अझ, कलाकारिताले यसो गर्नुचाँही आफ्नै लोकप्रियता गुमाउने आत्मघाती हतियार हो । भौतिक सुन्दरतालाई विक्रि गर्न सक्थिन उनी, किनभने सहरमा उनको भौतिक सुन्दरताले धेरै सुन्दरीको ताज पहिरिनेहरु मात खानसक्छन् । ‘जुन क्षेत्रमा हात हालिएको छ, त्यसक्षेत्रमा हामी युवतीहरु पनि बलियो जग बन्नसक्नुपर्छ भन्ने मेरो धारणा हो । मलाई सुन्दर घर बन्ने होइन, बलियो जगमा उभिएको सुन्दर, बलियो र टिकाउ घर निर्माण गर्ने रहर हो । म त्यो जग कसरी बन्ने भन्ने सिकाइको क्रममा छु ।’
कामलाइ बुझ्ने समाज बटुल्नु अहिलेको आवश्यकता हो । को पुरुष को महिला हैन, को काममा अव्वल छन्, कसले राम्रो काम गर्न सक्छन् भन्ने प्रतिष्पर्धा अहिलेको आवश्यकता हो । समानताका आवाजहरु, अधिकारका प्रयोगहरु भाषण, शव्द र अक्षरबाटमात्र होइन हरेक क्षेत्रमा हरेक प्रकारले व्यवाहारिक बन्नुपर्छ भन्ने सोच कोइरालाको छ । उनी आफुले अँगालेको कलाकारिताको क्षेत्र त्यस्तै बनाउने सानो झुण्डको सहयोगी हात बन्न रुची देखाउँछीन । गायक शिव परियारको कुनै नयाँ म्युजिक भिडियोका लागि कलाकारको खोजी गरिरहँदा चियागफमै उनी भन्छिन्,‘त्यो नमुना रुपले होइन, कलाकारिताले भरिएको हुनुपर्छ । रुपका कलाकार सहरमा धेरै छन्, कलासहितका कलाकार अत्यन्तै कम छन् भन्ने मैले अनुभव गरेकी छु ।’
अनुसन्धान सहितका वास्तविक परिघटनालाई चित्रण हुनेगरि नेपाली समाजको दृश्यलाई पर्दामा उतार्ने महत्वकांक्षी योजना उनले बनाएकी छन् । भर्खर सुरु भएको आफ्नो क्यारिअरको लामो अनुभवपछि समाजले पचाउने, जनताले पत्याउने, ठूलो नभएर राम्रो काम सकेसम्म पुरा गरेरै छाड्ने उनी बताउँछिन् ।
म्युजिक भिडियो होस वा फिल्म त्यसको प्राविधिक, निर्देशनको काम राम्रो हुँदा त्यसको सफलता देखिन्छ तर कमजोर हुँदा त्यो जति नै राम्रा कलाकारहरुको जमात खडा गरेपनि त्यसको परिणाम बजारले देखाउने निश्चितै छ । आवरण भन्दा पनि परिश्रम सुन्दर हुनुपर्छ भन्ने चाहनामा विश्वास गर्छिन् उनी । २१ आंै शताव्दिमा नेपाली युवतीहरु प्राविधिकपक्षमा पनि उत्तिकै बलिया हुनसक्छन् भन्ने उदाहरण बन्ने प्रयासमा छिन् उनी । भन्छिन्,‘युवतीहरु पर्दा अगाडीको सुन्दरताका लागिमात्र रोज्ने परम्पराको विकास भएको छ । तर, पर्दापछाडीका काममा पनि हामी उत्तिकै अव्वल छौं भन्ने कुराचाँही बुझ्न जरुरी छ ।’
हुन त विश्वबजारमा युवतीको सुन्दर आवरणलाई पर्दा अगाडीका मञ्चहरुमा व्यापारको नमुनाका रुपमा प्रस्तुत गर्ने प्रचलन बढेको छ । पश्चिमा मुलुकदेखि लिएर पूर्वी सभ्यतामा विकास उन्मुख मुलकमा पनि यो क्रमको तिव्रता छ । नेपाली कलाकारिता पनि यहि क्रमको निरन्तरता नै बन्ने प्रयासमा छ । नमुना देखाएर कमसल सामानको विक्रि गर्नु क्रेताप्रतिको विश्वासघात हो । अझ, कलाकारिताले यसो गर्नुचाँही आफ्नै लोकप्रियता गुमाउने आत्मघाती हतियार हो । भौतिक सुन्दरतालाई विक्रि गर्न सक्थिन उनी, किनभने सहरमा उनको भौतिक सुन्दरताले धेरै सुन्दरीको ताज पहिरिनेहरु मात खानसक्छन् । ‘जुन क्षेत्रमा हात हालिएको छ, त्यसक्षेत्रमा हामी युवतीहरु पनि बलियो जग बन्नसक्नुपर्छ भन्ने मेरो धारणा हो । मलाई सुन्दर घर बन्ने होइन, बलियो जगमा उभिएको सुन्दर, बलियो र टिकाउ घर निर्माण गर्ने रहर हो । म त्यो जग कसरी बन्ने भन्ने सिकाइको क्रममा छु ।’
कामलाइ बुझ्ने समाज बटुल्नु अहिलेको आवश्यकता हो । को पुरुष को महिला हैन, को काममा अव्वल छन्, कसले राम्रो काम गर्न सक्छन् भन्ने प्रतिष्पर्धा अहिलेको आवश्यकता हो । समानताका आवाजहरु, अधिकारका प्रयोगहरु भाषण, शव्द र अक्षरबाटमात्र होइन हरेक क्षेत्रमा हरेक प्रकारले व्यवाहारिक बन्नुपर्छ भन्ने सोच कोइरालाको छ । उनी आफुले अँगालेको कलाकारिताको क्षेत्र त्यस्तै बनाउने सानो झुण्डको सहयोगी हात बन्न रुची देखाउँछीन । गायक शिव परियारको कुनै नयाँ म्युजिक भिडियोका लागि कलाकारको खोजी गरिरहँदा चियागफमै उनी भन्छिन्,‘त्यो नमुना रुपले होइन, कलाकारिताले भरिएको हुनुपर्छ । रुपका कलाकार सहरमा धेरै छन्, कलासहितका कलाकार अत्यन्तै कम छन् भन्ने मैले अनुभव गरेकी छु ।’
अनुसन्धान सहितका वास्तविक परिघटनालाई चित्रण हुनेगरि नेपाली समाजको दृश्यलाई पर्दामा उतार्ने महत्वकांक्षी योजना उनले बनाएकी छन् । भर्खर सुरु भएको आफ्नो क्यारिअरको लामो अनुभवपछि समाजले पचाउने, जनताले पत्याउने, ठूलो नभएर राम्रो काम सकेसम्म पुरा गरेरै छाड्ने उनी बताउँछिन् ।
No comments:
Post a Comment